18 Nisan 2012 Çarşamba

Çocuk katilleri

sırf 5 kardeş'in kim olduğunu öğrenmek için tokat yemeyi göze alan Patria kişisinden pek bi selamlar bilogcum...

Uzun zamandır elime hamur kağıttan bir gazete almamıştım. Bugün gözüm bir gazeteye ilişti ve kokusunu içime çekmek istedim, özlemişim lan ama anılar canlanmasa iyi olurdu....

Seneler önce bir anneler gününde, anneme aldığım hediyeyi kaplayacak bir kap bulamayınca gazeteden üreteyim dedim. hediye paketi olmaya aday bir gazeteden, beğendiğim haberleri kesecek ve ayakkabı kutuma yapıştırarak, anneme hem hediye hem de harika haberlerin olduğu bir gazete derlemesi de sunacaktım. Haber seçimleri sırasında aniden
kilitlendim. Filistin'den yükselen kan ve barut kokusu adeta ciğerlerime doldu. Anneler Günü'ydü o gün. O günün Anneler Günü olduğundan habersiz bir anne, evladının cesedine sarılıyordu. Tıpkı Umay'ın söylediği gibi bir şarkı dinledim ve içim acıdı. Bir haber okudum ve amatörce bir şiir yazdım ben de seneler önce... okuyun. ben eskiden de böyleymişim lan pes yani insan bilmem kaçında böyleyse bilmem kaçında da öyle olurmuş dedikleri doğruymuş resmen.


Ellerini öpecek bir anneleri yok kimilerinin.
Bir dilim ekmeği, yoksunluğa katık eden minik bedenleri, sevgiye muhtaç.
Düşlerinde hiç gelemeyecek bir anneden ninniler,
Anne demeyi öğrenmeye fırsatları kalmamış.
Kulaklarında annelerinin çığlıkları, bomba sesleriyle umutları sağır olmuş
En çok imdat demeyi öğrenmişler...

Bacakları yok kimilerinin,
Ama koşma ümitleri de yok zaten bozkırlarda.
Bombalarla, mermilerle oynadı mı sizin çocuklarınız hiç?!
Tek oyuncakları sapanları, en çok oynadıkları oyun saklambaç
"Düşman geliyor, kaaaaç"
En çok koşmayı öğrenmişler, ABC telaşını unutup
Koşmak, yaşama tutunmak...

Kolları yok kimilerinin,
Kim bilir hangi çukurda kalmış,
Hangi kardeşinin ölü bedenine sarılıyor sol kolu bir bebenin.
Tek eliyle sapana öfkesini yükleyip, fırlatıyor düşmana...
Düşman, uykularını zulümle böldüğü bebelere acımıyor, demiyor onlar "bebek"

Gözleri yok kimilerinin,
Kör kuyulara düşmüş, amansız kalmış umutları
Geleceklerini bölmüş, gelenlerini engellemiş koccaaaaa duvar
Duvarın arkasında postal sesleri, rap rap rap....
Panzer sesleri arasında bir anne doğuruyor umutsuzluğa bir bebek.
Bebek gözlerini kan şehrine açıyor.
Görebilenlerin gözlerinde kan, ölüm, yıkım ve duvar...
Görmek, ölmek gibi....

Rüyaları bile yok kimilerinin,
Kâbuslarını bölüyor baskın sirenleri
Zaten açlıktan zor daldığı uykusundan, ağlamaya korkarak, sinerek
Uyanıyor yarı üryan,
Uyandığı yalnızlık...
Çatısı çalınmış elem yuvasından kaçıyor,
Koşuyor geride baba diye bir ceset bırakarak Filistinli çocuklar....

Zamanın hesabını zamansızlara soramadan,
İnsanlığın anlamını yitirdiği bir kan denizinde, yüzüyor Filistinli çocuklar
Kendilerinden çalınmış geleceklerinin sorgusunu yapacakları bir muhatapları olmadan
Ya şans büyüyorlar.
Büyümek vatan savunmak, büyümek vatana feda olmak
Büyümenin anlamı, kurtuluş...
Kana susayanları tüketerek sapanla,
Büyümeden ölüyor Filistin’de çocuklar.

Kırmızı çiçeklerde değil Filistin’de, kırmızı kanda...
Çığlıklarına sağır o koca dünyaya inat,
Çamurlu yüzlerinde ışıldayan gözleriyle, kayıtsız kalmayın diye haykırıyorlar,
"Burası Filistin... Burada çocuklar da var"
Oysa orada çocuklar kör, sağır, topal, öksüz ve yetim
Ama yine de çocuklar!...

Filistin; çocuk katillerinin göz diktiği şehir!
Filistin; bebek mezarlarıyla dünya haritasındaki yerini almış, yeniden keşfedilmeyi bekliyor.
Filistin’de çocuklar büyüyemiyor, siz uyurken...
Filistin’de her gün yaşam ve ölüm adında çirkin bir oyun sahneleniyor...

pin, 2007

11 yorum:

  1. Şiiri okuyunca aklıma Bosna'da bir çocuğun annesine söylediği "Anne çocuklara küçük kurşunlar mı atıyorlar" sözü geldi.Anlamlı bir paylaşım ama ne yazık ki başka şeylere anlam yüklemekle meşgul olduğumuzdan bunları göz ardı ediyoruz.Sonuçta herkes kendi başına gelmeyenin sevinciyle susmaktadır...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. merhaba ses ve nefes.
      evet, n acı bir şeydir kurgu bile olsa bir çocuğun bunu düşünecek olduğunu bilmek. küçük kurşunla öldürülmeye kendisni hazırlamış olması ve de :/

      Sil
  2. SEN CANIMI ÇOK ACITIYORSUN PATRİA KİŞİSİ...
    HİSSETTİREBİLİYORSUN, VE BENİ ÜZÜYORSUN..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ayıp yahu bu bana. ama üzmek bir yana hep bir gülümseme nedeni olmayı tercih ettim hayatımda. üzülüyorsan pamuk kalbinden, üzülüyorsan hümanist bir yapın olduğundan ve emin ol üzülüyorsan farkındaysan canın yanıyorsa; insansın

      ya tüm bu olanlara kayıtsız ve tepkisiz birisi olsaydın bir de böyle bir yeryüzü köleliği var.

      sevgiler gülçün nurcum, patria tükkanı kapar ve uyur :)

      Sil
  3. Bunları okuyunca dünyada o kadar küçük bir noktayı kapsadığımı fark ettim ki; haksızlık, gözyaşı, zulüm var dört bir yanda ama ben de sükût. Sessiz kalmasam ise yine hiçbir şey değmiyor...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. selam acemi gay, hoş geldin.

      organize olmuş su damlacıkları okyanusa dönüşebiliyor, kendini küçük bir nokta değil, dev bir kitlenin bir parçası hissetmekle devam etmeli yaşama. bardağın tamamen dolabilmek için hep o son damlaya ihtiyacı var ve cümlenin bitmek için o küçük noktaya.

      Sil
  4. Tuylerim diken diken okudum


    Kaleminiz var olsun!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim Adsız.

      Bir önceki çekilişime katılsanız tüy gfalan kalmazdı :)

      Sil
  5. Böyle çılgın bir insan bu kadar duyarlı olsun. Şaşırmamak elde değil =)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çılgın değil de yaşam dolu desek. adım kaçığa çıkacak yakında, tırsmam lazım sanırım bundan :)

      Sil
  6. Çok duygulandım okurken...Duygulandım ama elden ne geliyor ki?Ah yardım edebilsek ordaki insanlara çocuklara!Ama bu devirde yardım etmeyi bırak insanlar bir zerre bile üzülmüyor başkaları için yine de şanslılardan sayılırız böyle haberleri okuyup üzülmek de bir yetenek bu devirde ne yazıkki...

    YanıtlaSil

yiosa siz de yazın...
hatta yazmazsanız küserim, ciddiyim !