okur mektubu yazılır ve cevaplanır, cilalanır parlatılır...

Çakma Okur Mektubu Görseli -1

Cicoz sakızlarını çok özleyen Patira kişisinden selamlar bilogcum.

Totoyu yayma saatlerimden biriydi, gazetelere bir göz atayım dedim aman da n göreyim, gülsem mi ağlasam mı bilemediğim bir haber'e denk geldim.

Kahramanlarımız, çipçirkin dobiş bir kız ve onun hesap kitap işlerinden sorumlu annesi. 

Hesap kitap işlerinden sorumlu anne kişisi kızını teee 19 yaşına getirir ve emekli olur. Emekli hesap kitap işleri uzmanı anne kızını karşısına alır ve "bak kızçem; allah n verdiyse bunca sene hunharca yedin, seni doyurmanın n demek olduğu hakkında bir fikrin dahi yok, yaşın da ilerliyor, emekli maaşıyla sana ancak zerzevat alabilirim ama zepzengininden bir koca bulursan o sana pirzolalar alır, löp löp bonfileler, yağlı yağlı antrikotlarla besler seni, kaldır koca totonu da zengin doktor bir koca bul hem benim basuruma hem senin mide sorunsalına bir çözüm bulsun" demiş.

E tabi zepzengin bir koca bulabilmenin bir yolu da çipçirkin ve dobiş olmamaktan geçtiği için kız kalorilerinden asla fedakarlıkta bulunmamış ve "annemi medyada şöyle bir rezil edeyim konulu mektubu" gazeteye göndermiş ve masal da böyle bitmiş. ama bu masallar bitmez şekerlerim.

Neden mi?

Gazeteciliğe ilk başladığım zamanlarda, bir dergide stajyerim, ama nasıl da havalıyım. sanki kapak haberini ben edite etmişim gibi, koca plazanın asansöründe, havalı havalı cool, sessiz ve entellektüel dişiyi oynuyorum. asansörden iner inmez havam sönüyor tabi. çünkü o kattaki herkes aslında sefffiiiiiiil bir stajyer olduğumu gayette iyi biliyor. 

İşte o havamın batıp yerlerde süründüğü malum dergide yaptığım; sadece okur mektubu yazmaktı. "Yanlış yazdın mal Patria" diyenlerin ağzına vururum çünkü doğru yazdım okur mektubunu okumaz bizzat biz yazardık. Okurdan geleni değil, işimize geleni yazardık.

İşte resimde de gördüğünüz üzere birçok mektubun sahibi Patria kişisi olarak söyleyebilirim ki; çok kral çakma okur mektubu düzenler ve utanmadan cevabı da bizzat ben yazardım. Mektubu gönderen kısmına bazen kaynağı tamamen totom olan bir rumuz ekler ya da lise öğretmenlerimin isimlerini falan eklerdim. E tabi çok büyük bir gazetecilik örneği sergilemiş olmanın verdiği gururla, yayın yönetmenine teslim ederdim çakma mektuplarımı. Elbette geçmişte kaldı ama n zaman bu tarz mektupları görsem mazi kalbimde bir yaradır bilogcum; asla ciddiye almam!