19 Şubat 2012 Pazar

korkağın anası ağlarmış

anne avuçlarında mayıştırılmış sahanda pickurusundan hepinize selamlar bilogcum. 

ofisteki kombi sorunsalı yüzünden neredeyse yeniden zatürre olacağımı anladığım için dün ısınırım diye anneciğimin evine doğru yollandım ufaktan. yahu son günlerde hayattan en büyük beklentim; ısınmak oldu, hani ev değil, araba değil, tatil değil bildiğin soba arıyorum. böyle birisi yaksın onu, kömürlerin odunların çıtırtıları eşliğinde arkasına geçivereyim, bi de divan olsun, sobanın üzerinde kızarsın ekmekciklerim yanında yaaaaaağ ve asla üşümeyen sürekli sıcak bi demlik çay beklesin beni uyandığımda. kibritçi kız gibi, aklımda hiç bulamayacağım o sobanın hayaliyle ilerledim. eh imansız kombi bozulmanın sırası mıydı?!
anneciğin evi sahil tarafında olduğu için yaklaştığım her on metrede ısı biraz daha düştü ve ben daha da sıcak olabilmek adına kat kat gityinmişim; lahanadan farkım falan yok ahhaha mal ben. kibar bi pickurusu olmak için yolda evi aradım "ah şekerim bişi eksikse alayım" uzun bir liste ve ellerimde poşetlerle evin yoluna girdim. o yol ki; çeteleşmiş köpekler tarafından istila edilmiş. normalde köpeklerden korkmam hatta evde beslemişliğim de var. ama bunlar korkmazsan anan ağlar cinsinden. 

eğer hanım hanımcık olursam bana bulaşmazlar dedim ve ilerledim. he bir de "korktuğunu belli etme yoksa kokundan anlarlar" kısmı var ki; korkudan altına sıçanlar için söylenmiş sanıırm. neyse korkuyorum ama zaten hareket de edemediğim için beni düşman hedefi olarak görmezler dedim. makul adımlarla ilerlemeye devam ettim. ulan köpekler resmen kurtlar vadisi izlemiş gibi niyetlerini bozmuş, gır gır ve benzeri seslerle asabımı bozyuyorlar. hani "yerden bi taş alıp atıyo gibi yaparsam" tırsarlar sandım ahahah sanmaz olaydım. eğlir eğilmez kovalamaya başladılar. 110 kiloluk zenci dişiler gibi koşmaya başladım. her adımımın yere değmesi neredeyse 1 dakikamı alıyor, öyle yavaş çekim bir korku hadisesi lan işte. yerler vıcık vıcık çamur, ellerimde siparişler, arkamda köpekler, arkamda derken sırtımda desem rezilliğimi tasdiklemiş olurum sanırım.  itciklerden bir tanesi resmen sırtıma bindi. o kokuyu salacaktım gerçekten. sıcak çayın yerine soğuk çamur dolan ağzıma mı üzüleyim, saçlarımdaki karla karışık toprak kokusuna mı, onca insanın içinde yaşadığım utanca mı?!

şimdi sorarım size bilog "hani korkağın anası ağlamamıştı?" çamurlara bulanan kıyafetlerimi temizlerken benim anacağım hiç de kahkaha atmıyordu lan.

umarım yarın sıcak bi gün olur bilog. çok mağdur durumdayım lan.

13 yorum:

  1. şu sıralar herkes fena halde üşüyor sanırım... yıllardır kombili olan evimizde birgün işten gelmemle sobayı evin ortasında bulmam bir olmuştu..hani sen sobayı bulamamışın yapamamışın isteklerini de , annem hayal etmekle istemekle kalmamış bir de yapmış yahuu...

    YanıtlaSil
  2. 10 gündür ofiste kombisiz yaşıyoruz, hani doğama ters ben zaten yaz insanıyım. soba dedikleri o mucize bizi terkedeli seneler oldu ve annem ev kirlenicek diye daha az oksijen tüketmemiz konusunda ısrarcı onun evinde soba olmaz.

    kendi evime gelince ben de üşenirim açıkçası :(

    anneciğine sevgiler çok şanslısın ya :) benimkisi çocukluk anılarımızı anlatarak ısındırma yöntemi kullanıyor :)

    YanıtlaSil
  3. yazık yaa o köpecikler açtır aç :( karda kışta yiyecek bulamamışlardır :( azıcık rüşvet vereydin onlara bak sana nasılda kraliçe muamelesi yapıorlardı :D

    YanıtlaSil
  4. yok valla raskolnikow annemlerin alt kattaki çılgın hostes onlara çuvalla dağıtıyor. e onlar aldı tabi et kokusunu hooop üstüme :))

    YanıtlaSil
  5. zuhahah köpeklere yem oldun demek :D:D:D

    YanıtlaSil
  6. süperdi ya , tabi benim için okuması demek istemiştim, ne güzel hayal etmişsin oysa sıcacık sobayı, yanındaki divanı , çayı yağlı ekmeği, hepsi de vazgeçemediklerimden:))

    YanıtlaSil
  7. heheh düşünce sinirlendim ama sonra ben de epey güldüm n yalan söyliyim, düşünsene kat kat giyinmiş cılız bi insan hahha çamurda pickurusu :)

    YanıtlaSil
  8. kahkihkoooh nasıl düştün lan:D:D köpeklerin tacizine uğrayan piç kurusu yazsaydın başlığını deliiiii :D:D:D

    YanıtlaSil
  9. papapabenivurdular@hotmail.com - bu mail adresim

    'Lan Aytaç Ars' adıyla da facebooktan bulabilirsin beni.

    Ah çok resmi oldu böyle. Resmi olmayan piç kurularına selam olsun.

    YanıtlaSil
  10. Kendini keşfedebilmenin bedeli değildir delirmek,
    Delirebilmenin bedelidir kendini keşfetmek
    Ve Aytaç kendini keşfetti.

    YanıtlaSil

yiosa siz de yazın...
hatta yazmazsanız küserim, ciddiyim !